Tips

1. Copoline
   Dit is een ongeweven band, bestaande uit katoenvezel. Dit pluist niet zoals katoenwatten. Deze tamponade wordt vooral gebruikt wanneer er weinig plaats is in de sulcus, enkel als separatie tussen de nagel en de peri-unguale plooi.
2. Isobetadine Tule
   Dit is een doordrengd gaasverband met jodium-polyvidone. Het is een ontsmettend gaasverband met een breed activiteitsspectrum. Deze tamponade is zeker noodzakelijk bij enig vertoon van ontsteking van de nagelwal. (Roodheid, warmte, zwelling, pijn)
3. Clauden
   Dit gedrengd gaas bevat een zalf van jodium-tinctuur, zinkoxide, vaseline en paraffine, met een hemostatische en anti-bacteriële werking. Deze tamponade wordt gebruikt als eeltremmer in de sulcus, verzacht de huid en is werkzaam als ruimteopvuller.
4. Smig
   Deze gladde rubberachtige roze massa wordt zacht en kneedbaar door de warmte van de huid. Om het materiaal vlugger zachter te maken kan je het even in ether onderdompelen. Hiermee kan de nagelwal zijdelings weggedrukt worden om ingroeiing of likdoorns te voorkomen.
5. Gutta percha
   Dit is een goedklevende hars die tamelijk elastisch en waterbestendig is. Hij wordt zacht door warmte en drenking in chloroform. Dit materiaal wordt gebruikt als er een nagelgedeelte is weggenomen. Een stuk kunstnagel is dan nodig om de druk op te vangen en de nagelplaat opnieuw in goede banen te leiden.
6. Sulcie protector
   Dit zijn minimale buisvormige beschermers die op de zijdelingse vrije rand van de nagel worden geschoven. Deze protector is aangewezen wanneer het laatste gedeelte van de nagel over de nagelwal gebracht moet worden, of als de nagelplaat zo teer is dat scherpe kantjes kwetsuren in de sulcus kunnen veroorzaken.

Het maken van een siliconenorthese komt in de dagelijkse praktijk steeds vaker voor. Op een eenvoudige manier kunt u veel mensen met een teenafwijking of bijv. een weke likdoorn van dienst zijn. Middels de siliconentechniek kunt u drukpunten drukvrij leggen of de stand van de tenen beïnvloeden. Voor het maken van siliconenortheses is echter kennis van zaken nodig, vandaar dat een opleiding noodzakelijk is.
In de dagelijkse praktijk wordt men nog wel een geconfronteerd met enkele problemen omtrent siliconenmateriaal. Onderstaand twee veelkomende problemen en hun oplossing.

Probleem: Het siliconenmateriaal blijft aan uw vingers plakken.
Tip: Maak uw vingers, voordat u met het materiaal gaat werken, vochtig met een beetje water of smeer uw handen geruime tijd van tevoren in met handcrème. Als u (te) droge handen heeft, is het mogelijk dat het siliconenmateriaal in uw huid trekt. Wanneer uw patiënt ‘droge voeten’ heeft, is het raadzaam deze in te smeren met een voetencrème.
Daarnaast is een vloeibare katalist voor mensen met droge handen moeilijker verwerkbaar dan een pasta.

Probleem: Mijn siliconenorthese hardt niet meer uit.
Tip:Het kan zijn dat de katalist niet meer goed werkt; deze is namelijk over het algemeen minder lang houdbaar dan het siliconenmateriaal.
Daarnaast is het van belang te weten, dat er bepaalde lichaamszuren zijn waar het siliconenmateriaal op reageert. Als zo’n lichaamszuur in aanraking komt met het siliconenmateriaal, bederft het materiaal en zal het niet meer uitharden. Wees er daarom bijvoorbeeld ook attent op dat u na het aanraken van de voet van uw cliënt, niet meer in aanraking komt met het siliconenmateriaal in de verpakking. Draag bij voorkeur latex-vrije handschoenen en gebruik bijv. een spatel om het materiaal uit de verpakking te halen. Doe overtollig siliconenmateriaal niet terug in de pot.

Bewaartip:
Bewaar uw siliconenmateriaal in de koelkast. U kunt een klein potje gebruiken in uw praktijk en deze steeds weer vullen uit een grotere pot in de koelkast. De katalist hoeft niet in de koelkast bewaard te worden.

2009 – Suppletie met vitamine C beschermt tegen de ontwikkeling van jicht. Dat blijkt uit de resultaten van een studie, uitgevoerd door Canadese wetenschappers. In eerdere studies werd al aangetoond dat een hogere vitamine C-inname tot een significante daling van de bloedspiegel voor urinezuur leidt. De relatie met jicht was tot op heden echter onduidelijk. Aan het onderzoek namen 46.994 mannen zonder voorgeschiedenis van jicht deel. Ze werden gedurende 20 jaar gevolgd waarin elke 4 jaar een beoordeling van de vitamine C-inname plaatsvond. Er werden over de totale volgperiode 1317 gevallen van jicht vastgesteld. Vergeleken met de deelnemers met een dagelijkse vitamine C-inname van minder dan 250 mg, betekenden innamen van 500 tot 1000 mg, 1000 tot 1500 mg en 1500 mg of meer een respectievelijk 17, 34 en 45% verlaagd risico van jicht. Als alleen naar het gebruik van vitamine C-supplementen werd gekeken dan bleek dagelijkse suppletie met 1000 tot 1500 mg vitamine C tot een 34% verlaagde kans op jicht te leiden. Suppletie met 1500 mg per dag of meer betekende een 45% verlaagd risico.

Choi HK, Gao X, Curhan G. Vitamin C intake and the risk of gout in men: a prospective study. Arch Intern Med 2009; 169(5):502-7

Als je minder sterke kruiden, alcohol en koffie gebruikt zullen je zweetklieren minder gestimuleerd worden.

Vrouwen die in de zomer graag hun teennagels met een kleurtje lakken, kunnen best eerst een kleurloos laagje aanbrengen en dan pas het kleurtje. Zo voorkom je dat de poreuze nagelplaat de kleurstof absorbeert, waardoor de nagelplaat op den duur gelig van kleur zou worden.

Was je voeten. Neem een schone naald of een blarenprikker en prik in de zijkant van de blaar. Eventueel kun je de naald vooraf verhitten (in de blauwe vlam, anders krijg je roet). Zorg dat je alleen de bovenhuid doorprikt en niet de onderliggende huid, anders gaat de blaar bloeden.
Druk het vocht met een schone zakdoek of steriel gaasje door het gaatje uit de blaar. Vergeet niet isobethadine aan te brengen ter ontsmetting. Er zijn wandelaars die gelijk het hele vel weghalen. Dit mag zeker niet vanwege infectiegevaar.
Plak de blaar dakpansgewijs af met (liefst brede) leukoplast of sporttape. Geen gewone pleisters gebruiken! Met deze laag zorg je voor een tweede huid en gaat de blaar niet kapot.

De Rode Kruis-methode: prik de blaar door met naald en (katoenen!) draad. Mocht er nieuw vocht in lopen, dan wordt dat direct via het draadje afgevoerd. Eventueel kun je het draadje vooraf joderen. Daarna afplakken.

In plaats van doorprikken kun je de blaar gewoon met rust laten en afplakken.

Bijvoorbeeld met Compeed, ovale pleisters die je over de blaar heen plakt. Eenmaal goed aangebracht kun je er nog dagen of zelfs meer dan een week mee doorlopen, totdat de blaar is verdwenen en er nieuwe huid onder zit.
Let wel: de meningen over Compeed zijn verdeeld. Behalve dat het vrij duur is, blijft het gemakkelijk plakken aan de sokken. Dat laatste is echter te verhelpen met een eenvoudige remedie: breng bovenop de Compeed-pleister nog extra leukoplast of sporttape aan.

Wie niet tevreden is over Compeed, kan Second Skin of Comfeel eens proberen.
Deze zijn veel dunner en blijven minder plakken aan je sokken. Het principe is hetzelfde: plak ‘m bovenop de blaar en laat ‘m verder rustig zitten, totdat de blaar genezen is.

Als je een blaar voelt aankomen of er al een hebt die nog niet zo groot is, dan kan Moerasspirea soelaas bieden. Kneus een blaadje van dit plantje, smeer het sap op de plek en wacht even tot het is ingetrokken. Niet op open blaren gebruiken. Het sap van de blaadjes zorgt ervoor dat de huid bijna meteen stugger wordt en dus meer kan hebben. Vaak zet de blaar dan niet door of trekt sneller weg. Moerasspirea groeit op drassig braakliggend land en bij moerassige slootkanten. Niet bij veeweilanden; omdat het giftig is voor koeien, wordt het daar vaak weggehaald.

Sommige oudere wandelaars zweren bij Pasta la Zar. Wordt niet meer verkocht, maar er zijn apothekers die dit nog kunnen maken. Het is een witte pasta die je op de blaar smeert. Het vermindert de pijn tijdens het lopen en versnelt de genezing van de blaar.

Om uitdroging en beschadiging van de huid te voorkomen, worden de volgende adviezen door artsen gegeven:

• Vermijd zoveel mogelijk direct contact met agressieve stoffen zoals poetsmiddelen, oplosmiddelen en zepen (ontvettende stoffen) en draag wanneer dat mogelijk is handschoenen.
• Draag katoenen handschoenen met daarover rubberen of PVC handschoenen, indien u overgevoelig bent voor PVC.
• Stook het huis niet te warm zodat de lucht niet te droog wordt.
• Trek bij schraal weer handschoenen aan.
• Wees matig met zeep, badschuim, douchegels en andere ontvettende middelen tijdens het wassen.
  

De laatste vijftig jaar zijn verschillende nieuwe methoden geintroduceerd voor de behandeling van niet-genezende wonden. De effectiviteit van een ‘ouderwets’ middel als honing is daardoor in de vergetelheid geraakt.
Alle reden om het geheugen weer eens op te frissen.Wie beseft anno 2000 dat dit goudgele geneesmiddel geen bijwerkingen kent, vrijwel onbeperkt houdbaar is en de herstelperiode met ongeveer 25% kan verkorten ?De werkzaamheid van honing als wondgeneesmiddel is terug te voeren op een aantal eigenschappen van de zoete stof.
In de eerste plaats trekt honing door zijn hoge concentratie glucose en fructose water aan. Dit verklaart waarom honing in staat is om wondvocht, inclusief bacterien en gifstoffen, uit de wonde te trekken. Door regelmatig nieuwe honing op de wonde aan te brengen, blijft het wondvocht zich van binnen naar buiten verplaatsen. Dit bevordert de wondheling. Daarnaast dankt honing zijn antibacteriele werking aan een bepaald enzym: glucose-oxidase. Dit enzym, dat afkomstig is uit de voedersapklier van de bij, zet als de honing verdund raakt glucose om in gluconzuur en waterstofperoxide. En waterstofperoxide doodt, zoals reeds jarenlang bekend is, bacterien.Practische tips:
Honing uit de supermarkt is onbruikbaar als wondmedicijn. Onder meer omdat deze honing meestal een hittebehandeling heeft ondergaan en langere tijd is blootgesteld aan licht. Hierdoor is de antibacteriele werking afgenomen.
De honing moet ook gegarandeerd vrij zijn van bestrijdingsmiddelen.
Enkel koudgeslingerde eco-honing is geschikt voor deze wondverzorging.Honing kan rechtstreeks worden aangebracht op de wonde en afgedekt met een steriel gaas. De honing kan ook eerst op een verbandgaas worden aangebracht. Eén koffielepel honing volstaat voor een wonde van +/- 5cm op 5 cm.
Houd er rekening mee dat de behandeling met honing lekkage van de wonde veroorzaakt. Het is daarom belangrijk om de voet goed in te zwachtelen. Het gaas kan doorvoor eerst nog worden afgedekt met folie, met daaroverheen een extra laagje gaas. Gebruik eventueel vilt om de wonde drukvrij te leggen.
In het ideale geval wordt de honing dagelijks ververst.Koudgeslingerde eco-honing te bekomen bij:

Over blaren wordt soms wat aanmatigend gedaan. Laat je niets wijsmaken door andere wandelaars die menen dat zij dé oplossing hebben voor jouw blaarprobleem.
Dé gouden tip bestaat niet; wat bij de ene wandelaar een succes is, hoeft niet per se bij de ander ook goed te werken. Iedereen heeft andere voeten en blaren kunnen heel uiteenlopende oorzaken hebben.Blaren zijn niet specifiek iets voor beginnende wandelaars. Ook getrainde lopers die ieder weekend meer dan 30 km wandelen kunnen er hardnekkig last van blijven houden. De oplossing moet je vooral zelf zien te vinden. Dit overzicht is niet meer dan een checklist die je daarbij kan helpen. De kans is groot dat er tips bij zitten die je van je blaren af kunnen helpen of op z’n minst het probleem kunnen verlichten.Preventieve maatregelen
Het voorkómen van blaren begint al ver voor de wandeling.Loop regelmatig! Dat is de enige manier waarop je voeten aan je schoenen kunnen wennen. Lange afstanden zijn niet noodzakelijk – sterker nog: spartaanse trainingsschema’s kunnen blaren zelfs bevorderen omdat je voeten niet genoeg tijd krijgen om te herstellen. Regelmaat is dus belangrijker dan lange afstanden.Zorg voor goed passende schoenen. De voeten mogen niet te veel speelruimte hebben. Kies je schoenen ook afhankelijk van het gebied; op verharde paden zijn sportschoenen vaak prettiger dan bergschoenen.
Leren schoenen ademen beter dan kunststof (helaas voor vegetariërs), wat vooral tijdens warm weer te merken is. Een ander nadeel van kunststof schoenen is dat ze niet naar je voeten gaan staan. Koop daarom nooit kunststof schoenen als ze niet meteen perfect zitten.De ervaringen met het wandelen op sandalen lopen sterk uiteen.
Sandalen bieden geen steun aan je enkels en kun je beter pas proberen als je alle andere tips al hebt uitgeprobeerd. Koop dan wel echte goede sandalen die geschikt zijn voor lange-afstandswandelen. Het beste en bekendste merk is Teva.Koop dikke, naadloze sokken, bij voorkeur ook met een dunne nylon binnensok. De binnensok houdt je voeten droog, de buitenlaag absorbeert het vocht. Nylon binnensokken voegen zich doorgaans ook beter aan de voet dan gewone sokken, waardoor minder wrijving ontstaat en dus minder blaren.In sommige gevallen kunnen inlegzolen blaargevoelige plaatsen ontlasten. Je hebt ze in soorten en maten. Koop inlegzolen niet op goed geluk, maar laat je adviseren in een goede buitensportzaak. Slechte inlegzolen kunnen het probleem zelfs verergeren.Smeer vanaf vier weken voor een langere trektocht dagelijks je voeten in met speciale zalfjes.
Voorbeelden: kamferspiritus, GehWohl, GehFit (voetbalsem van Edelrid). Hierdoor wordt de voethuid wat stugger en minder blaargevoelig.Was je voeten alleen met koud water en zónder zeep. Anders wordt de huid zachter.Eelt is goed, maar een teveel kan ook weer blaren veroorzaken. Overmatig eelt kun je desnoods laten weghalen door de voetverzorg(st)er.Bij het begin van een wandelingGevoelige plaatsen kun je van te voren al afplakken met leukoplast of sporttape.
Let op bij het afplakken van tenen: als er ribbels ontstaan, kunnen deze juist weer blaren veroorzaken.
Tape wil nogal eens blijven plakken aan je sokken, maar niet als je het volgende foefje kent: wrijf wat talkpoeder over de pleister. Daardoor wordt deze gladder en minder plakkerig.
In plaats van afplakken kun je je voeten behandelen met diverse poeders en zalfjes, bijvoorbeeld:
Gehwohl (voetcreme, verkrijgbaar bij drogist)
vaseline of uierzalf (de huid wordt hierdoor gladder, maar minder week, omdat het vet vocht tegenhoudt)
talkpoeder (eventueel na de middagstop herhalen)
prep (een niet-vette menthol-creme, “de ideale huidbescherming sinds 1866”)

Wat het beste voor je werkt, is een kwestie van gewoon uitproberen.

Tijdens de middagstop: trek je schoenen en sokken even uit. Hierdoor kan overtollig vocht verdampen. Eventueel kun je je sokken daarna verwisselen en binnenstebuiten dragen.

Na de wandeling: direct schoenen en sokken uit. Als er een beekje in de buurt is, is het heerlijk om er met je voeten in te gaan staan. Het koude water maakt de voethuid minder zacht.

Was uw voeten dagelijks met water zonder zeep. Overmatig wassen met zeep haalt de natuurlijke beschermlaag weg en laat bacteriën sneller hun werk doen.

Zorg dat u ook de ruimtes tussen uw tenen goed droogmaakt na een wasbeurt.
Als er weinig plaats is tussen uw tenen, gebruik dan keukenrol of tissues om zeker te zijn dat er geen vocht achterblijft.

Mensen die veel lopen of staan, mogen hun voeten ’s avonds wel eens op een hoger voetstukje leggen, met de benen omhoog. Dat verbetert de bloedcirculatie. En het is misschien ook het geknipte moment om ze eens door iemand te laten masseren. Terwijl u lekker achterover leunt …

Het kan erg prettig zijn om uw voeten te (laten) verzorgen, maar als het niet goed gebeurt, doet het meer kwaad dan goed. Ga alleen naar professionele pedicures die uw voeten met zorg kunnen behandelen.

Probeer druk op uw tenen te vermijden. Bescherm uw tenen in siutaties waarin uw nagels beschadigd zouden kunnen raken. Wees voorzichtig met het al te overijverig schoonmaken onder de nagels.

Verkeerde schoenen kunnen de oorzaak zijn van het ontstaan of het erger worden van lastige voetproblemen. De juiste schoenen kunnen echter heel vaak klachten voorkomen. Met andere woorden het dragen van het juiste schoeisel is van vitaal belang voor de gezondheid van uw voeten. Lees bij rubriek ‘schoenen’ waaraan u aandacht moet schenken.

Vertrek niet voor een boswandeling met al te lichte schoenen aan. Of stap niet op een vliegtuig met kloeke stappers of hoge hakken. Of trek ze uit, eenmaal u zit. Als uw voethygiëne OK is, zal niemand er zich aan storen.

Knip de teennagels zoveel mogelijk recht af. Dit kan het ingroeien van de hoekjes voorkomen. Is het nagelhoekje al ingegroeid, dan niet schuin afknippen, maar een professionele voetverzorger bezoeken.

Sommige goedkope synthetische sokken zijn slecht voor de transpiratie en de huid van de voeten. Sokken zijn belangrijk. Wees kieskeurig. En let erop in uw ochtendlijke haast dat u op een warme dag geen wintersokken aantrekt.

Heb je last van losse velletjes en dreigende kloofjes tussen de tenen. Vraag je apotheker naar Betadermyl. Dit is een vloeibare ontsmettende zeep die je dan best 5 dagen na elkaar gebruikt. Lees verder over huidschimmel bij de rubriek ‘voetproblemen’.